Balıklarda lipit oksidasyonunu belirlemek için iki tiyobarbiturik asit (TBA) metotunun karşılaştırılması. Bu çalışmada, yağlı balıklarda önemli bir kalite kriteri olan tiyobarbiturik asit (TBA) analizi, standart bir distilasyon metodu olan Tarladgis ve diğ. (1960) ve bir sıvı asit ekstraksiyon metodu olan Lynch and Frei (1993) olmak üzere iki farklı yöntemle karşılaştırılmıştır. Tarladgis ve diğ. (1960)’ nın yönteminde 7.8 sabiti ile çarpılan specktrofotometrik değerler, ayrıca Crackel (1986)’ in önerdiği üzere 6.2 sabiti ile de çarpılmış ve elde edilen TBA değerleri karşılaştırılmıştır. Araştırmada kullanılan küçük boylu sardalyaların (Sardina pilchardus (W., 1972), 12.7±0.15 cm) lipit içeriği %1.59, büyük boylu sardalyaların (S. pilchardus (W., 1972),16.5±0.98 cm) lipit içeriği %2.18, küçük boylu kefallerin (Mugil cephalus (L., 1758) 21.0±0.68 cm) lipit içeriği %2.08, büyük boylu kefallerin (M. cephalus (L., 1758), 33.2 ±1.23 cm) lipit içeriği %0.97, palamutun (Sarda sadra (B., 1793), 32.1±3.25 cm) lipit içeriği %6.49 ve lüferin (Pomatomus saltator (L., 1766), 23 ± 1.01cm) lipit içeriği %1.19 olarak bulunmuştur. Küçük boylu kefallerde ve büyük boylu sardalyalarda ekstraksiyon metoduna göre elde edilen TBA değerleri, 6.2 sabiti ile hesaplanarak bulunan distilasyon metoduna ile elde edilen TBA değerlerine göre önemli bir farklılık göstermezken (p>0.05), 7.8 sabiti ile hesaplanan TBA değerleri 1.3 kat daha yüksek bulunmuştur (p
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | September 1, 2006 |
Submission Date | December 7, 2015 |
Published in Issue | Year 2006Volume: 23 Issue: 3 |