With favorable environmental conditions and the adoption of new technologies, Türkiye has 1703 enterprises producing trout as of 2022. These enterprises collectively produce 167,286 tons of trout per year, including portioned fish (200-250 g), fillet candidates (400-600 g), and fillets (known as Turkish Salmon) (>3000 g). The production chain for Turkish Salmon involves hatcheries, dam lake net cage systems, and offshore net cage systems. There are 680 hatcheries producing trout eggs and fry, with a total annual production of 1,360,029,485 eggs. Additionally, 622 pond/dam lake net cage systems are used for producing Turkish Salmon candidates weighing 400-600 g, with a total production capacity of 163,525,079 kg per year. Offshore net cage systems in the Black Sea region, spread across six provinces, are utilized for Turkish Salmon production. Production planning is underway for two provinces, with a total planned production area of 15,650,000 m2 and a projected capacity of 221,188,000 kg per year. Türkiye is actively involved in the global aquaculture sector, paying close attention to its advancements. Türkiye has a strong egg/juvenile production capacity compared to other countries involved in trout production globally. However, the importation of biotechnology-applied and observed eggs continues, posing biological and genetic risks to Türkiye's natural aquatic areas. Over the past 20 years, Türkiye's trout production has grown significantly, reaching 167,286 tons per year, marking it as a significant food production industry. This success can be attributed to favorable environmental conditions, increasing consumer demand, the adoption of new technologies, and consistent investments. However, the rapid growth in the trout farming sector over the past five years has led to an uncontrollable decline in survival rates. This decline can be attributed to the spread of diseases, incorrect treatment methods, improper breeding management practices, flawed business management, unregulated fish transport, and compromised sanitary and environmental conditions.
Bu çalışmada deney hayvanları kullanılmaması nedeniyle Yerel Etik Kurul Onayı alınmamıştır.
İşleme ve muhafaza tesislerinde yılın hangi dönemlerinde hangi ürünün işlendiği dair vermiş oldukları bilgilerden dolayı Sayın Osman Parlak’a, Sayın İlker Yıldırım’a, Sayın Hasan Kuzuoğlu’na, ve Sayın Tayfun Denizer’e teşekkür ederiz.
Türkiye’de 2022 yılı itibarıyla farklı üretim kapasitelerine sahip 1703 adet işletme alabalık üretimi yapmaktadır. Bu işletmelerin porsiyonluk (200-250 g) , filetoluk adayı (400-600 g) ve filetoluk (Türk Somonu) (>3000 g) alabalık üretimi toplam 167.286 ton/yıl’dır. Türk Somonu üretiminde kuluçkahane, baraj gölü ağ kafes sistemleri ve açık deniz ağ kafes sistemleri üretim zinciri şeklinde kullanılmaktadır. Alabalık yumurta ve yavru üretimi için 680 adet kuluçkahane kullanılmakta olup toplam yumurta üretimi 1.360.029.485 adet/yıl’dır. Genel olarak Türk Somonu adayı alabalıkların (400-600 g) üretimi için 622 adet gölet/baraj gölü ağ kafes sistemleri kullanılmakta olup bu işletmelerin üretim kapasitesi 163.525 ton/yıl’dır. Karadeniz’de toplam 6 ilin denizel alanında açık deniz ağ kafes sistemlerinde Türk Somonu üretimi yapılmakta, 2 il için de üretim planlaması devam etmektedir. Bu illerin toplam planlanan üretim sahası 15.650.000 m2, proje kapasiteleri ise 221.188 ton/yıl olarak hesaplanmıştır. Dünya su ürünleri sektöründe yaşanan gelişmelere kayıtsız kalmayan Türkiye, farklı türlerin yetiştiriciliğine uygun çevresel koşulları ve yeni teknoloji kullanımı ile günümüzde sektörde söz sahibi ülkeler tarafından dikkatle takip edilmektedir. Dünya alabalık üretiminde söz sahibi ülkelerin üretim kapasiteleri düşünüldüğünde, Türkiye’nin yumurta/yavru üretim kapasitesi oldukça iyi durumdadır. Fakat Türkiye doğal sucul alanları için biyolojik ve genetik risk teşkil eden biyoteknoloji uygulanmış gözlenmiş yumurta ithalatına halen devam etmektedir. Türkiye’nin alabalık üretimi son 20 yılda 3,75 kat büyüyerek 167.286 ton/yıl’a ulaşmış ve önemli bir gıda üretim endüstrisi haline gelmiştir. Bu başarıda; elverişli çevresel şartlar, sürekli yükselme eğilimi gösteren tüketici talebi ve üretimde yeni teknolojilerin kullanılması ile birlikte istikrarlı yatırımın etkili olduğu görülmektedir. Ancak, alabalık yetiştiriciliği sektöründe yaklaşık 5 yıldır yaşanan hızlı büyüme beraberinde kontrol edilemeyen düşük yaşama oranını da getirmiştir. Azalan yaşama oranı; hastalıkların yaygınlaşması, yanlış tedavi yöntemleri, yanlış damızlık yönetimi uygulamaları, yanlış işletme yönetimi, kontrolsüz balık nakilleri, sıhhi ve çevresel koşullara bağlanabilir.
Fileto büyük boy alabalık yetiştiricilik kuluçkahane ağ kafes
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sucul Kültür |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 11 Mart 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 15 Mart 2024 |
Gönderilme Tarihi | 17 Ekim 2023 |
Kabul Tarihi | 26 Şubat 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024Cilt: 41 Sayı: 1 |