Effects of Largely Varying Feeding Intensities on Growth, Weight Gain Composition and Fillet of Rainbow Trout, Oncorhynchus mykiss (Walbaum, 1792)
Öz
High Fat Low Protein diet (High Fat = about 300 g/kg DM and Low Protein = about 400 g/kg DM) was fed at one of eight feeding intensities DFI (Daily Feed Increase), to groups of 20 trout, initially weighing on average 101 g per trout. Daily feed offer was determined by the equation: y = k*initial BW*(1+k)d, (where d = the experimental day, k = the rate of feed increase and BW:
Body weight). k-values chosen for the eight treatments ranged between 0.005 and 0.02. Three replicate groups were allotted to each treatment. 3 kg feed were fed to each group –this resulted in different durations ranging between 229 days at the lowest intensity and 55 days at the highest intensity. It is concluded that feed conversion efficiency increases by decreasing feeding intensity and peaks at moderate levels of feeding intensity (0.010-0.0125) then gently decreases with further increase. This effect is concurrently reflected in weight gain. Protein concentration in gain dropped by increasing feeding intensity, whereas lipid concentration and energy concentration in gain increased correspondingly. Efficiency of utilization of DE increased with increasing feeding intensity from 0.38 to 0.65, whereas that of DCP ranged between 0.40 at the lowest and 0.48 at half the highest rate of daily feed increase. Fillet corresponded to half of the whole body in all the treatments. Lipid concentration in fillet reduced by restrictive feeding intensity, whereas protein concentration appeared to be constant.
Anahtar Kelimeler
Feed conversation efficiency Daily feed increase Restrictive feeding Fillet yield
Gökkuşağı alabalığının, Oncorhynchus mykiss (Walbaum, 1792) çeşitli beslenme yoğunluklarında büyüme, ağırlı kazanma ve fileto kompozisyonu değişimleri
Öz
Gökkuşağı alabalığının, Oncorhynchus mykiss (Walbaum, 1792) çeşitli beslenme yoğunluklarında büyüme, ağırlı kazanma ve fileto kompozisyonu değişimleri. Yüksek yağ ve düşük protein içeren yem (Yüksek yağ= yaklaşık 300 g/kg kuru maddede ve düşük protein= yaklaşık 400 g/kg kuru maddede), sekiz farklı besleme yoğunluğundaki (DFI- Günlük yem artışı) gruplara yedirildi. Her grupta her biri 101 gram başlangıç ağırlığındaki 20 balık vardı. Günlük yem tüketimi bir denklemle belirlendi: y=k*başlangıç BW*(1+k)d, (d =deney gün sayısı, k = yem artışı oranı ve BW: Vücut ağırlığı). Sekiz besleme yoğunluğu için seçilen k değerleri 0.005 ve 0.02 aralığındaydı. Her besleme yoğunluğu için üç tekrar yapıldı. Her grup 3 kilogram yem tüketti. Deney süresi 229 gün ile 55 gün arasında değişti. Yem çevirim verimi, orta yoğunluktaki beslemede (0.010-0.0125) en yüksek değerdeydi ve yemleme yoğunluğu düştükçe artış gösterdi ve orta yoğunluktan aşağı seviyelerde azalışa geçti. Bu etki vücut ağırlık kazanımında da görüldü. Canlı ağırlık kazanımında protein konsantrasyonu yemleme yoğunluğu arttıkça düştü ancak canlı ağırlık yağ kazanımı arttı, enerji konsantrasyonu bu artışa bağlı olarak yükseldi. Sindirilebilir enerji kullanım verimi besleme yoğunluğu artışı ile 0.38’den 0.65’e bununla beraber sindirilebilir protein kullanım verimi en düşük besleme yoğunluğunda 0.40 iken, en yüksek değeri olan 0.48’e orta besleme yoğunluğunda ulaştı. Balık fileto kısmı deney sonu canlı ağırlığının yarısı kadardı. Kısıtlı besleme yoğunluğunda, filetonun yağ konsantrasyonu düşerken, protein konsantrasyonu sabit kaldı
Anahtar Kelimeler
Yem çevirim oranı Günlük yem artışı kısıtlı besleme Fileto verimi
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Mart 2005 |
| Gönderilme Tarihi | 7 Aralık 2015 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2005Cilt: 22 Sayı: 1 |