Redirecting to http://dergipark.org.tr/_fragment?_hash=0EzPENUHJoHu1pQpEn7MBBN0BpvZoVieO8Loax39DC0&_path=id%3D67760%26_format%3Dhtml%26_locale%3Dtr%26_controller%3DApp%255CController%255CSite%255CArticleController%253A%253AesiArticleStats.
 
BibTex RIS Kaynak Göster

The effects of different light intencities on the Gracilaria verrucosa (Hudson) Papenfuss Culture.

Yıl 2008, Cilt: 25 Sayı: 3, 187 - 190, 01.09.2008

Edis Koru Semra Cirik Gamze Turan İlknur Ak Aslı Başaran

Öz

Anahtar Kelimeler

-

Kaynakça

  • Ak, İ., and S. Cirik. 2004. Distribution of Gracilaria verrucosa (Hudson) Papenfuss (Rhodophyta) in Izmir Bay (Eastern Aegean Sea). Pakistan Journal of Biological Sciences 7(11):2022-2023.
  • Bird,K.T., and P.H., Benson. 1987. Seaweed cultivation for renewable resources. Elsevier. USA: 170-175.
  • Cirik, Ş. 1979. Analyse Bibliographique des Travaux sur les Phanerogrames et les Algues Marines Bentiques des cötes de Turquie (1843-1978) Rev. Bio. Eco. Medit, 4:93-100.
  • Cirik,Ş., and S. Cirik. 1999. Aquatic Plants (ecology, biology and culture techniques of marine plants) Ege University Fisheries Faculty Periodicals. Bornova 58:135-155 (in Turkish)
  • Cirik,S., and Ş. Gökpınar. 1993. Plankton and it’s culture (in Turkish). Ege University Fisheries Faculty Periodicals. Bornova 38:217.
  • Chirapart, A., and M. Ohno. 1993. Growth in tank culture of species of Gracilaria from the Southeast Asian waters. Botanica Marina, 36: 9 -13
  • Critchley, A.T. 1991. Gracilaria (Rhodophyta, Gracilariales): An Economically important agarophyte. Kochi University pres. 89-107
  • Edding, M., C. Leon, and R. Ambler. 1987. Growth of Gracilaria sp. in the laboratory. Hydrobiologia 151/152, 375-37
  • Egemen, Ö., and U. Sunlu. 1999. Water quality (in Turkish). Ege University Fisheries Faculty Periodicals. Bornova 14:20-25.
  • Hansen, J. 1984. Strain selection and physiology in the development of Gracilaria mariculture, Hydrobiologia 116/117, 89-94.
  • Jones, W.E. 1959. The growth and futuring of Gracilaria verrucosa (Hudson) Papenfuss. J. Mar.Biol.Ass.U.K.,38:47-56.
  • Lapointe,B.E. 1985. Strategies for pulsed nutrient supply to Gracilaria cultures in the Florida Keys: Interactions between concentration and frequency of nutrient pulses. J.Exp.Mar.Ecol.,93,211-222.
  • Lignell,A., P.Ekman, and M. Pedersen. 1987. Cultivation technique for marine seaweeds allowing controlled and optimized conditions in the laboratory and on a pilotscale. Botanica Marina,30,417-424.
  • Mollion, J. 1984. Seaweed cultivation for phycocolloid in the Mediterranean. Hydrobiologia 116/117, 288-291
  • Özdamar, K. 1997. Statistical data analysis by PC programs. I. Anadolu University Periodicals. Eskişehir.1001:125-130 (in Turkish)
  • Santelices,B., and M. Doty. 1989. A review of Gracilaria farming. Aquaculture. 78: 68-133.

Gracilaria verrucosa (Hudson) Papenfuss Kültürüne Farklı Işık Yoğunluklarının Etkisi.

Yıl 2008, Cilt: 25 Sayı: 3, 187 - 190, 01.09.2008

Edis Koru Semra Cirik Gamze Turan İlknur Ak Aslı Başaran

Öz

Bu çalışmada, kırmızı alglerden (Rhodophyta) Gracilaria verrucosa (Hudson) Papenfuss türünün farklı ışık yoğunluklarında 20 litrelik sürekli su akışının sağlandığı tanklarda yetiştiriciliği araştırılmıştır. Yapılan çalışmada, denizden pompalanan su tank sistemlerine getirilerek sürekli akış sağlamıştır. Suyun debisi 1.44 m3. gün -1 olarak ayarlanmıştır. Tanklarda su yüzeyine 12 saat aydınlık, 12 saat karanlık fotoperiyot uygulanmıştır. Aydınlatma esnasında, 1000 ve 3000 lux olmak üzere iki farklı ışık şiddeti uygulanmıştır. Üç aylık deneme süresince (Kasım 2002 – Ocak 2003) tanklardaki su sıcaklığı 8.7-20oC arasında değişmiştir. G. verrucosa biyoması ve su parametreleri düzenli olarak ölçülmüştür. Gelişmeleri düzenli olarak incelenen alglerde algin büyümesine ışık yoğunluğu ve sıcaklığın etki ettiği belirlenirken, uygulanan 1000 ve 3000 lux gibi iki farklı ışık şiddetinin algin büyümesinin 3000 lux ışık şiddetinde daha fazla olduğu ancak her iki ışık şiddeti arasında istatistiksel bir farklılık tespit edilmemiştir

Anahtar Kelimeler

Gracilaria verrucosa ışık yoğunluğu kültür teknikleri

Kaynakça

  • Ak, İ., and S. Cirik. 2004. Distribution of Gracilaria verrucosa (Hudson) Papenfuss (Rhodophyta) in Izmir Bay (Eastern Aegean Sea). Pakistan Journal of Biological Sciences 7(11):2022-2023.
  • Bird,K.T., and P.H., Benson. 1987. Seaweed cultivation for renewable resources. Elsevier. USA: 170-175.
  • Cirik, Ş. 1979. Analyse Bibliographique des Travaux sur les Phanerogrames et les Algues Marines Bentiques des cötes de Turquie (1843-1978) Rev. Bio. Eco. Medit, 4:93-100.
  • Cirik,Ş., and S. Cirik. 1999. Aquatic Plants (ecology, biology and culture techniques of marine plants) Ege University Fisheries Faculty Periodicals. Bornova 58:135-155 (in Turkish)
  • Cirik,S., and Ş. Gökpınar. 1993. Plankton and it’s culture (in Turkish). Ege University Fisheries Faculty Periodicals. Bornova 38:217.
  • Chirapart, A., and M. Ohno. 1993. Growth in tank culture of species of Gracilaria from the Southeast Asian waters. Botanica Marina, 36: 9 -13
  • Critchley, A.T. 1991. Gracilaria (Rhodophyta, Gracilariales): An Economically important agarophyte. Kochi University pres. 89-107
  • Edding, M., C. Leon, and R. Ambler. 1987. Growth of Gracilaria sp. in the laboratory. Hydrobiologia 151/152, 375-37
  • Egemen, Ö., and U. Sunlu. 1999. Water quality (in Turkish). Ege University Fisheries Faculty Periodicals. Bornova 14:20-25.
  • Hansen, J. 1984. Strain selection and physiology in the development of Gracilaria mariculture, Hydrobiologia 116/117, 89-94.
  • Jones, W.E. 1959. The growth and futuring of Gracilaria verrucosa (Hudson) Papenfuss. J. Mar.Biol.Ass.U.K.,38:47-56.
  • Lapointe,B.E. 1985. Strategies for pulsed nutrient supply to Gracilaria cultures in the Florida Keys: Interactions between concentration and frequency of nutrient pulses. J.Exp.Mar.Ecol.,93,211-222.
  • Lignell,A., P.Ekman, and M. Pedersen. 1987. Cultivation technique for marine seaweeds allowing controlled and optimized conditions in the laboratory and on a pilotscale. Botanica Marina,30,417-424.
  • Mollion, J. 1984. Seaweed cultivation for phycocolloid in the Mediterranean. Hydrobiologia 116/117, 288-291
  • Özdamar, K. 1997. Statistical data analysis by PC programs. I. Anadolu University Periodicals. Eskişehir.1001:125-130 (in Turkish)
  • Santelices,B., and M. Doty. 1989. A review of Gracilaria farming. Aquaculture. 78: 68-133.
Toplam 16 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Edis Koru

Semra Cirik

Gamze Turan

İlknur Ak

Aslı Başaran

Yayımlanma Tarihi 1 Eylül 2008
Gönderilme Tarihi 7 Aralık 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2008 Cilt: 25 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Koru, E., Cirik, S., Turan, G., … Ak, İ. (2008). Gracilaria verrucosa (Hudson) Papenfuss Kültürüne Farklı Işık Yoğunluklarının Etkisi. Ege Journal of Fisheries and Aquatic Sciences, 25(3), 187-190.