Türkiye’de ikinci kuşak balıkçı gemisi geri-alım programının analizi
Year 2019,
Volume: 36 Issue: 3, 229 - 243, 15.09.2019
Betül Ekmekci
Vahdet Ünal
Abstract
Canlı deniz kaynaklarının sürdürülebilir kullanımını sağlamak amacıyla ulusal ve uluslararası ölçekte birçok uygulama hayata geçirilmektedir. Balık stokları ile avcılık kapasitesi arasında dengeyi sağlamak, aşırı avcılığı önlemek ve sürdürülebilir balıkçılık amacıyla Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı (GTHB) 2012 yılında bir tebliğ yayınlamış ve balıkçı gemilerinde geri-alım programı başlatılmıştır. Bakanlık ilk geri alım programında 12 m ve üzerindeki balıkçı gemisi sahiplerini programa alırken ikinci programda gemi boyu 10 m’ye düşürülmüştür. Bu çalışma, ilgili geri alım programını değerlendirmektedir. Alımı gerçekleşen 446 balıkçı gemisi arasından, tabakalı örnekleme yöntemi kullanılarak belirlenen 207 balıkçı gemisi sahibi ile 2014 yılında telefon anketi yapılmış ve programın sonuçları değerlendirilmiştir. İkinci programda 51 milyon lira karşılığında 446 gemi geri alınmıştır. En fazla gemi alımı Marmara (%44), en az gemi alımı da Akdeniz Bölgesinden (%19) yapılmıştır. En fazla 10-20 metre arası balıkçı gemisi (440 gemi), en az da 21-30 metre arası balıkçı gemisi (6 gemi) geri-alımı gerçekleşmiştir. 31 metre ve üzeri balıkçı gemisine sahip olan kişiler programa başvuruda bulunmamıştır. Devredilen gemilerin sadece %9’u trol veya gırgırdır. Balıkçı gemilerini devreden kişilerin %28’i ikinci bir gemiye sahiptir ve geri-alım programı ile atıl ya da karsız çalışan ikinci gemilerini vermişlerdir. Programdan yararlanan balıkçıların %62’si balıkçılık sektöründe çalışmaya devam edeceğini bildirmiştir. Ankete katılan gemi sahiplerinin %27’si geri-alım programından aldıkları destekleme ile yeni bir gemi alma eğilimindedir. Sonuç olarak; geri-alım programı son yıllarda balıkçılık yönetimi adına gerçekleştirilen en önemli uygulamalardan biridir. Ancak programa büyük gemilerin rağbet etmemesi, gemisini veren her dört balıkçıdan birinin zaten ikinci bir gemi sahibi olması ve atıl olan gemisini programa vermesi, benzer oranda balıkçının programdan aldıkları parayla ikinci bir gemi alma eğiliminde olması gibi saptamalar, yöneticilerce dikkate alınmalıdır. Bununla birlikte, geri-alım programlarından mümkün olan en yüksek faydayı sağlamak için ilgili küresel deneyimlerden yararlanmak balıkçılık yönetim otoritesi tarafından mutlaka dikkate alınması gereken en temel yaklaşımdır. Bu yaklaşım en azından gelecek geri-alım programlarında takip edilmelidir.
Supporting Institution
Ege Üniversitesi
Project Number
2014/SÜF/017
Thanks
Bu çalışma, makalenin ilk yazarına ait yüksek lisans tezinin veri ve bulgularını içermektedir. Tez ve mevcut çalışma, yürütücülüğünü bu makalenin ikinci yazarının yaptığı 2014/SÜF/017 numaralı proje kapsamında Ege Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi tarafından desteklenmiştir. Çalışmaya verdikleri kurumsal destek için Balıkçılık ve Su Ürünleri Genel Müdürlüğü yetkililerine, balıkçılara, tez ve makale yazım aşamasında yaptığı değerli katkılardan ötürü Dr. Huriye Göncüoğlu-Bodur’a teşekkür ederiz.
References
- Baskan, Ş. (1998). Araştırma Yöntemleri ve Örneklemeye Giriş. Üniversiteliler Ofset, İzmir, 236 s.
- Bilgin, B. (2008). Türkiye’nin Akdeniz’de Balıkçılık Yönetimi Çerçevesinde Avrupa Birliği Ortak Balıkçılık Politikasına Uyumu, AB Uzmanlık Tezi. T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Ankara, 99 s.
- Curtis, R., & Squires, D. (2007). Fisheries Buybacks. Blackwell Publishing, 224 pp. DOI: 10.1002/9780470277836
- DFO (1981). Lobster Licence Buy-back Program Extended. NR-HQ-081-0164. December, 1981, Department of Fisheries and Oceans, Canada.
- FAO (2018). The State of World Fisheries and Aquaculture 2018-Meeting Sustainable Development Goals, Rome, FAO, 210 pp.
- Garcia, S.M., Ye, Y., Rice, J. & Charles, A. (2018). Rebuilding of Marine Fisheries. Part1. Global Review. FAO Fisheries and Aquaculture Tech. Paper No. 630/1. Rome, 294 p.
- Göktay, S., Göncüoğlu-Bodur, H. & Ünal, V. (2018). Analysis of the First Buy-back Program for Fishing Vessels in Turkey (Türkiye’de ilk balıkçı gemisi geri-alım programının analizi). Ege Journal of Fisheries and Aquatic Sciences. (35), 4.
- Groves, T. & Squires, D. (2007). Lessons from Fisheries Buybacks. In: Fisheries Buybacks (eds. R. Curtis and D. Squires) Fisheries Buybacks. Blackwell Publishing, 267p.
- GTHB (2012). Resmi gazetenin 2012 tarihli ve 28328 sayısında yayımlanmış olan “Balıkçı Gemisini Avcılıktan Çıkaranlara Yapılacak Destekleme Tebliği” (2012/51).
- GTHB (2013). Resmi gazetenin 2013 tarihli ve 28612 sayısında yayımlanmış olan “Balıkçı Gemisini Avcılıktan Çıkaranlara Yapılacak Destekleme Tebliği” (2013/25).
- GTHB (2014). Resmi gazetenin 2014 tarihli ve 29023 sayısında yayımlanmış olan “Balıkçı Gemisini Avcılıktan Çıkaranlara Yapılacak Destekleme Tebliği” (2014/26).
- Holland, D., Gudmundsson, E. & Gates, J. (1999). Do Fishing Vessel Buyback Programs Work: A Survey of the Evidence, Marine Policy, 23, 47-69. DOI: 10.1016/S0308-597X(98)00016-5
- Kalkınma Bakanlığı (2014). Su Ürünleri. Onuncu Kalkınma Planı 2014-2018. Ankara: Özel İhtisas Komisyonu Raporu, 80 s.
- Kuronuma, Y. (1997). An economic theory behind the Japanese coastal fisheries management policy on fishing rights in relation to the license system for off-shore and distant-water fisheries: 311-318. In: Towards Sustainable Fisheries: Issue Papers. Organisation for Economic Co-Operation and Development (OECD), Paris. http://www.olis.oecd.org/olis/1997doc.nsf/LinkTo/ocde-gd(97)54.
- Miran, B. (2003). Temel İstatistik. Ege Üni. Basımevi, ISBN 975-9308800 Bornova, İzmir.
- NOAA (1996). The Fishing Capacity Reduction Program (FCRP); Notice of Proposed Program and Request for Comments. Federal Register; Vol. 61, N. 108, p. 28177.
- Pauly, D., Christensen, V., Guenette, V., Pitcher, T.J., Sumaila, U.R., Walters, C.J., Watson, R. & Zeller, D. (2002). Towards Sustainablity in World Fisheries. Nature, 418, 689-695.
- Seçer, S., Korkmaz, A.Ş., Dinçer, C., Atar, H.H, Seçer, F.S. & Keskin, E. (2010). Türkiye’de Sürdürülebilir Su Ürünleri Avcılığı. TMMOB Ziraat Mühendisliği VII. Teknik Kongresi, Bildiriler Kitabı-2, 789-807.
- Schelle, K. & Ben, M. (1984). Buyback of Fishing Rights In The U.S. and Canada: Implications for Alaska. Presented at the 114th Annual Meeting of the American Fisheries Society. August 15, 1984. Ithaca, New York, USA.
- Spagnolo, M. (2007). The decommissioning Scheme for the Italian Clam Fishery: A Case of Success. In: Fisheries Buybacks (eds R. Curtis and D. Squires). Fisheries Buybacks. Blackwell Publishing, pp. 133–144.
- Spagnolo, M. & Sabatella, R. (2007). Driftnets Buyback Program: A Case of Institutional Failure. In: Fisheries Buybacks (eds R Curtis and D. Squires). Fisheries Buybacks. Blackwell Publishing, pp. 145–156.
- Squires, D. (2010). Fisheries Buybacks: A Review and Guidelines. Fish and Fisheries, 11, 366-387. DOI: 10.1111/j.1467-2979.2010.00365.x
- Sun, J.C.H. 2007. Effectiveness of Vessel Buyback Programs on the Offshore Fishery in Taiwan. In R Curtis and D Squires, ed. Fisheries Buybacks, 203–214. Iowa: Blackwell Publishing.
- Teh, L.S.L., Hotte, N. & Sumaila, U.R. (2017). Having it all: can fisheries buybacks achieve capacity, economic, ecological, and social objectives? Maritime Studies, 16:1. DOI 10.1186/s40152-016-0055-z
- TÜİK (2014). Su Ürünleri İstatistikleri 2013. Yayın No: 4349, ISSN: 1013-6177. 75 s.
- Ulman, A., Bekişoğlu, Ş., Zengin, M., Knudsen, S., Ünal, V., Mathews, C., Harper, S., Zeller, D. & Pauly, D. (2013). From bonito to anchovy: a reconstruction of Turkey’s marine fisheries catches (1950-2010). Mediterranean Marine Science, 14, 309-342. DOI: 10.12681/mms.414
- Ulman, A. (2014). Urgent Change in Management Measures Required to Save Turkish Fisheries from Collapse. Journal of Coastal Development, 17, 1. DOI:10.4172/ 1410-5217.1000386
- Ünal, V., Göncüoğlu, H. & Göktay, S. (2015). Türkiye’de Balıkçı Gemisi Geri Satın Alma Programının Değerlendirilmesi. Ege Üni. Bilimsel Araşt. Projeleri, 013/SÜF/014, 46 s.
- Üstündağ, E. (2010). Geçmişten Günümüze Balıkçılık Uygulamaları ve Hamsi Avcılığına Etkileri, 1. Ulusal Hamsi Çalıştayı. 67-72.
- Weninger, Q. & McConnell, K.E. (2000). Buyback programs in commercial fisheries: efficiency versus transfers. Canadian Journal of Economics, 33, 394-412.
Analysis of the second generation buy-back program for fishing vessels in Turkey
Year 2019,
Volume: 36 Issue: 3, 229 - 243, 15.09.2019
Betül Ekmekci
Vahdet Ünal
Abstract
Many implementations are put into practice on the national and international scale for the purpose of enabling the sustainable use of living marine resources. The Ministry of Food, Agriculture and Livestock published a notification in 2012 and the buy-back program for fishing vessels was initiated to keep the balance between the fish stocks and fishing capacity, prevent overfishing and enable sustainable fishing. While 12 m and larger vessels were considered in the first program, length of the vessels was reduced 10 m in the second. The aim of this study is to reveal the results of the related program. A telephone interview was applied to the owners of 207 fishing vessels determined through the stratified sampling method among 446 fishing vessels in 2014. In the 2nd program, 446 fishing vessels were withdrawn from the fleet by paying 51 million TL in total. Mostly the buy-back of the fishing vessels with the length of 10-20 meters (440 vessels) was carried out, and the fishing vessels with the length of 21-30 meters (6 vessels) were bought back at the least. Most of the vessels (44%) were from the Marmara and the least was from the Mediterranean Regions (19%). Only 9% of the vessels bough-back was trawl or purse seine vessels. It was found that 28% of vessel owners have a second vessel and gave the inactive or unprofitable vessels they had to the buy-back program. Furthermore, 62% of the individuals who gave their vessels stated that they will continue working in the fishing industry, and 27% of respondents stated that they will buy a new fishing vessel. As a result; buy-back program is one of the most important management implication of fisheries management authority in recent years. However, it should be considered by the managers that the large vessel owners have not shown interest in the program. One of every four fishermen giving his vessel is also a second vessel owner, and he gives his inactive vessel to the program, and the fishers have a similar tendency to buy a second vessel with the money they receive from the program. However, it is the basic approach that should be taken into account by the fisheries management authority to take advantage of relevant global experiences to ensure the highest possible benefit from the buy-back programs. This approach should at least be followed in future buy-back programs.
Project Number
2014/SÜF/017
References
- Baskan, Ş. (1998). Araştırma Yöntemleri ve Örneklemeye Giriş. Üniversiteliler Ofset, İzmir, 236 s.
- Bilgin, B. (2008). Türkiye’nin Akdeniz’de Balıkçılık Yönetimi Çerçevesinde Avrupa Birliği Ortak Balıkçılık Politikasına Uyumu, AB Uzmanlık Tezi. T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Ankara, 99 s.
- Curtis, R., & Squires, D. (2007). Fisheries Buybacks. Blackwell Publishing, 224 pp. DOI: 10.1002/9780470277836
- DFO (1981). Lobster Licence Buy-back Program Extended. NR-HQ-081-0164. December, 1981, Department of Fisheries and Oceans, Canada.
- FAO (2018). The State of World Fisheries and Aquaculture 2018-Meeting Sustainable Development Goals, Rome, FAO, 210 pp.
- Garcia, S.M., Ye, Y., Rice, J. & Charles, A. (2018). Rebuilding of Marine Fisheries. Part1. Global Review. FAO Fisheries and Aquaculture Tech. Paper No. 630/1. Rome, 294 p.
- Göktay, S., Göncüoğlu-Bodur, H. & Ünal, V. (2018). Analysis of the First Buy-back Program for Fishing Vessels in Turkey (Türkiye’de ilk balıkçı gemisi geri-alım programının analizi). Ege Journal of Fisheries and Aquatic Sciences. (35), 4.
- Groves, T. & Squires, D. (2007). Lessons from Fisheries Buybacks. In: Fisheries Buybacks (eds. R. Curtis and D. Squires) Fisheries Buybacks. Blackwell Publishing, 267p.
- GTHB (2012). Resmi gazetenin 2012 tarihli ve 28328 sayısında yayımlanmış olan “Balıkçı Gemisini Avcılıktan Çıkaranlara Yapılacak Destekleme Tebliği” (2012/51).
- GTHB (2013). Resmi gazetenin 2013 tarihli ve 28612 sayısında yayımlanmış olan “Balıkçı Gemisini Avcılıktan Çıkaranlara Yapılacak Destekleme Tebliği” (2013/25).
- GTHB (2014). Resmi gazetenin 2014 tarihli ve 29023 sayısında yayımlanmış olan “Balıkçı Gemisini Avcılıktan Çıkaranlara Yapılacak Destekleme Tebliği” (2014/26).
- Holland, D., Gudmundsson, E. & Gates, J. (1999). Do Fishing Vessel Buyback Programs Work: A Survey of the Evidence, Marine Policy, 23, 47-69. DOI: 10.1016/S0308-597X(98)00016-5
- Kalkınma Bakanlığı (2014). Su Ürünleri. Onuncu Kalkınma Planı 2014-2018. Ankara: Özel İhtisas Komisyonu Raporu, 80 s.
- Kuronuma, Y. (1997). An economic theory behind the Japanese coastal fisheries management policy on fishing rights in relation to the license system for off-shore and distant-water fisheries: 311-318. In: Towards Sustainable Fisheries: Issue Papers. Organisation for Economic Co-Operation and Development (OECD), Paris. http://www.olis.oecd.org/olis/1997doc.nsf/LinkTo/ocde-gd(97)54.
- Miran, B. (2003). Temel İstatistik. Ege Üni. Basımevi, ISBN 975-9308800 Bornova, İzmir.
- NOAA (1996). The Fishing Capacity Reduction Program (FCRP); Notice of Proposed Program and Request for Comments. Federal Register; Vol. 61, N. 108, p. 28177.
- Pauly, D., Christensen, V., Guenette, V., Pitcher, T.J., Sumaila, U.R., Walters, C.J., Watson, R. & Zeller, D. (2002). Towards Sustainablity in World Fisheries. Nature, 418, 689-695.
- Seçer, S., Korkmaz, A.Ş., Dinçer, C., Atar, H.H, Seçer, F.S. & Keskin, E. (2010). Türkiye’de Sürdürülebilir Su Ürünleri Avcılığı. TMMOB Ziraat Mühendisliği VII. Teknik Kongresi, Bildiriler Kitabı-2, 789-807.
- Schelle, K. & Ben, M. (1984). Buyback of Fishing Rights In The U.S. and Canada: Implications for Alaska. Presented at the 114th Annual Meeting of the American Fisheries Society. August 15, 1984. Ithaca, New York, USA.
- Spagnolo, M. (2007). The decommissioning Scheme for the Italian Clam Fishery: A Case of Success. In: Fisheries Buybacks (eds R. Curtis and D. Squires). Fisheries Buybacks. Blackwell Publishing, pp. 133–144.
- Spagnolo, M. & Sabatella, R. (2007). Driftnets Buyback Program: A Case of Institutional Failure. In: Fisheries Buybacks (eds R Curtis and D. Squires). Fisheries Buybacks. Blackwell Publishing, pp. 145–156.
- Squires, D. (2010). Fisheries Buybacks: A Review and Guidelines. Fish and Fisheries, 11, 366-387. DOI: 10.1111/j.1467-2979.2010.00365.x
- Sun, J.C.H. 2007. Effectiveness of Vessel Buyback Programs on the Offshore Fishery in Taiwan. In R Curtis and D Squires, ed. Fisheries Buybacks, 203–214. Iowa: Blackwell Publishing.
- Teh, L.S.L., Hotte, N. & Sumaila, U.R. (2017). Having it all: can fisheries buybacks achieve capacity, economic, ecological, and social objectives? Maritime Studies, 16:1. DOI 10.1186/s40152-016-0055-z
- TÜİK (2014). Su Ürünleri İstatistikleri 2013. Yayın No: 4349, ISSN: 1013-6177. 75 s.
- Ulman, A., Bekişoğlu, Ş., Zengin, M., Knudsen, S., Ünal, V., Mathews, C., Harper, S., Zeller, D. & Pauly, D. (2013). From bonito to anchovy: a reconstruction of Turkey’s marine fisheries catches (1950-2010). Mediterranean Marine Science, 14, 309-342. DOI: 10.12681/mms.414
- Ulman, A. (2014). Urgent Change in Management Measures Required to Save Turkish Fisheries from Collapse. Journal of Coastal Development, 17, 1. DOI:10.4172/ 1410-5217.1000386
- Ünal, V., Göncüoğlu, H. & Göktay, S. (2015). Türkiye’de Balıkçı Gemisi Geri Satın Alma Programının Değerlendirilmesi. Ege Üni. Bilimsel Araşt. Projeleri, 013/SÜF/014, 46 s.
- Üstündağ, E. (2010). Geçmişten Günümüze Balıkçılık Uygulamaları ve Hamsi Avcılığına Etkileri, 1. Ulusal Hamsi Çalıştayı. 67-72.
- Weninger, Q. & McConnell, K.E. (2000). Buyback programs in commercial fisheries: efficiency versus transfers. Canadian Journal of Economics, 33, 394-412.