Osmangazi Tıp Dergisi

Öz

Amaç: Klinik, laboratuar ve patolojik, çalışmalar ile tüm malignensi tiplerinde
koagülasyon sisteminin lokal ve sistemik aktivasyonunu ortaya koyan veriler elde edilmiştir.
Malignensiler tarafından indüklenen hiperkoagülabilite pek çok değişken durumdan etkilenebilir.
Tromboelastografi, tam kandaki pıhtılaşmayı dolayısıyla fibrinojen, trombositler ve koagülasyon
proteinleri arasındaki etkileşimi değerlendirir. Çalışmamızda; solid malignensili hastalarda TEG
ile koagülasyon durumunun değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya tedavi
almamış, 50’si erkek ve 23’ü kadın solid malignensili hasta dahil edildi. Kontrol grubu olarak,
hastalara uygun yaş ve cinsiyetle eşleştirilen 9 erkek ve 7 kadından oluşan toplam 16 sağlıklı birey
alındı. Tam kan sayımı, PT, aPTT, fibrinojen, D-dimer, tromboelastografi tetkikleri çalışıldı.
İstatistiksel analizler Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi İstatistik Anabilim dalı tarafından
yapıldı. Analiz için tek yönlü varyans analizi ve gruplar arasındaki farklılığın karşılaştırılmasında
posthoc testlerinden Tukey HSD testi kullanıldı. Sonuçlar ortalama ± standart sapma olarak verildi
ve p < 0,05 değerleri istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi. Bulgular: İnteg yöntemine göre
hastaların CT değerleri kontrol grubuna göre anlamlı düzeyde (p < 0,05) yüksek bulundu; hasta
CFT değerlerinin, kontrol grubuna göre anlamlı düzeyde (p < 0,001) düşük olduğu saptandı,
hastaların MCF düzeylerindeki artış kontrol grubuna göre anlamlı düzeyde yüksekti (p < 0,001).
Exteg yöntemine göre hastaların CT değerlerindeki azalma kontrol grubu ile kıyaslandığında
anlamlı değildi (p > 0,05); hastaların CFT değerlerinin, kontrol grubuna göre anlamlı düzeyde
(p < 0,001) düşük olduğu saptandı, hastaların MCF düzeylerindeki artış kontrol grubuna göre
anlamlı derecede yüksekti (p < 0,001). Sonuç: Solid malignensili hastalarda hiperkoagülabiliteye
olan yatkınlık artmış görünmektedir. Tromboelastografi rutin testlerle saptanamayan bu yatkınlığı
belirlemede faydalı olabilir.