Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Türkiye’nin Akdeniz Bölgesinde yer alan su ürünleri üretim tesislerinin kapasite analizi

Yıl 2019, Cilt: 1 Sayı: 1, 32 - 38, 31.12.2019

Öz

Akdeniz Bölgesi ülkemizin toplam üretimindeki tesis sayısı açısından yüzde % 17’si ne, üretim kapasitesi bakımından ise ancak % 8,5 ine denk gelmektedir. Akdeniz’deki uzun sahil şeridini düşündüğümüzde bu üretim rakamının oldukça düşük olduğu söylenebilir. Bu çalışmada Akdeniz Bölgesinde yer alan balık üretim tesisleri analiz edilerek, gelecekte yapılacak planlama ve yatırım faaliyetleri için yetkili otoriteler ve yatırımcılara bir karar destek sistemi oluşturulmaya çalışılmıştır. Bunun için tesislerin 2019 yılına ait üretim kapasitesi istatistikleri dikkate alınmıştır. Verilerin analizinde ve karar destek sistemi oluşturmada veri madenciliği yöntemlerin den “Random tree” algoritması kullanılmıştır. Bölgede ağ kafes (% 31,28), beton havuz (% 60,81), toprak havuzlarda (% 5,26), gölet alanı (% 1,46), kapalı devre (% 0,29) ve tanklarda (%0,88) üretim yapan toplam 342 tesis bulunmaktadır. Bu tesislerin sayıca ve kapasite olarak sırası ile % 87,42 ve % 59,66 kısmını alabalık tesislerinin oluşturduğu, kapasite olarak bunu % 30.99 luk payla çipura-levrek tesislerinin sağladığı görülmektedir. Bölgede en fazla beton havuzun Antalya ilinde, en fazla ağ kafesin ise Isparta ilinde olduğu görülmüştür. Beton havuzlarda üretim yapan tesislerin tamamı alabalık tesisi olup, bu tesislerin % 66,45 inin üretim kapasitesinin 23 bin kg ın altındadır. Toprak havuzlarda üretim kapasitesi 8750 kg ile 140 bin kg arasında bulunan tesislerde Alabalık (7 adet) ve çipura (2 adet) yetiştirilmekte, 140 bin kg ile 350 bin kg arasında Karabalık (2 adet), Akvaryum (1 adet) ve Levrek (1 adet) üretimi yapılmaktadır. Gölet alanlarda üretim yapan Alabalık tesislerinden 1 tanesinin üretim kapasitesinin 24 bin kg az, diğerinin ise 36 bin ton ile 59 bin ton arasındadır. Gölet alanda üretim yapan 2 adet sazan işletmesinin kapasitesinin 24 bin ile 36 bin kg arasında olduğu ve 1 adet akvaryum balıkları üretimi yapan işletmenin ise kapasitesinin 59 bin tondan fazla olduğu görülmektedir. Bölgede ağ kafeslerde Alabalık, yayın, çipura ve levrek üretimi yapılmaktadır. Ağ kafeslerde üretim yapan tesislerden kapasiteleri 550 bin kg altında bulunan 85 tesisten 1 tanesi hariç (yayın üretimi) geriye kalanı alabalık üretmektedir. Ağ kafeslerde üretim kapasitesi 675 bin kg ile 925 bin kg arasında 6 tesisin tamamında alabalık üretilmektedir. Kapasitesi 975 bin kg ile 1950 bin kg arasında 3 tesiste Çipura ve levrek üretimi yapılmakta, yine kapasitesi 1950 nin kg ile 2500 bin kg arasında bulunan 3 tesiste daha çipura levrek üretimi yapılmaktadır. Sonuç itibari ile özelikle Akdeniz Bölgesinin doğusunda ağ kafeslerde balık yetiştiriciliğinin yaygınlaştırılması sadece bu bölgelere destek sağlamanın ötesinde ülkemiz su ürünleri üretim rakamlarının katlanarak büyümesine imkân oluşturacaktır.

Kaynakça

  • Anonim. (2018). Yetiştiricilik-Türkiye’de balık çiftlikleri. Erişim Tarihi: 02.12.2019 https://tr.boell.org/tr/2017/06/07/
  • BSGM. (2019). Su Ürünleri Yetiştiricilik tesisleri. Erişim Tarihi: 02.12.2019 https://www.tarimorman.gov.tr/ BSGM/Belgeler/ İçerikler / Su-Urunleri-Tesisleri- 2019.pdf
  • Can, M. F. & Demirci, A. (2012). Fisheries management in Turkey. International Journal of Aquaculture, 2(8): 48-58.
  • Çavdar, Y. (2009). Su ürünleri yetiştiriciliğinde desteklemeler. Aquaculture Studies, 9(1): 13-14.
  • Demir, O. (2011). Türkiye su ürünleri yetiştiriciliği ve yem sektörüne genel bakış. II. Süleyman Demirel Üniversitesi Eğirdir Su Ürünleri Fakültesi Dergisi, 7 (1): 39-49.
  • Doğan, K. (1997). Su ürünleri sektörü Türk ekonomisinin neresinde. Su Ürünleri Mühendisleri Derneği Dergisi (SÜMDER), (1): 15-20.
  • Emiroğlu, D. İ., Tolon, M. T., Günay, D. B. & Yapıcı, S. N. (2019). Türkiye balık yem sanayisinin gelişimi. Su Ürünleri Dergisi, 36(1): 75-80.
  • Ermiş, U. B. (2008). AB ortak balıkçılık politikası kapsamında ortak piyasa düzeni ve Türkiye’ nin durumu. Tarım ve Köy işleri Bakanlığı AB Uzmanlık Tezi. 142 s.
  • Erün, G. (2010). Türkiye ile AB, gıda ve canlı hayvan sektörü dış ticaretinde endüstri içi ticaret analizi. Ekonomi Bilimleri Dergisi, 2(1): 71-78.
  • FAO. (2018). Dünyada balıkçılık ve su ürünleri yetiştiriciliğinin durumu. Roma, 26 pp.
  • Gezmen, S., Şimşek, E. & Demirci, A. (2015). İskenderun Bölgesel Perakende Balık Ticareti Dinamiklerinin Değerlendirilmesi. Journal of Aquaculture Engineering and Fisheries Research, 1(1): 33-44.
  • Güney, C. & Aydın, H. (2016). Su Ürünleri Yetiştiriciliği Yapan İşletmelerde Çevresel Maliyetlerin Muhasebeleştirilmesi. Journal of International SocialResearch, 9(44): 1095-1105.
  • Kotthoff, L., Thornton, C., Hoos, H. H., Hutter, F. & Leyton-Brown, K. (2017). Auto-WEKA 2.0: Automatic model selection and hyperparameter optimization in WEKA. The Journal of Machine Learning Research, 18(1): 826-830.
  • Şimşek, E. & Can, M. F. (2019). Ege bölgesi su ürünleri üretim tesislerinin analizi. V. International Congress on Natural and Health Sciences (ICNHS-2019) Adana, Turkey, Proceedings Book, 512-526.
  • TUİK, (2018). Su ürünleri istatistikleri, Türkiye İstatistik Kurumu. Erişim Tarihi: 02.12.2019 http://tuik.gov.tr/
  • Yavuzcan, H., Pulatsü, S., Demir, N., Kırkağaç, M., Bekcan, S., Topçu, A., Doğankaya, L. & Başçınar, N. (2010). Türkiye’de sürdürülebilir su ürünleri yetiştiriciliği. TMMOB Ziraat Mühendisliği VII. Teknik Kongresi, Bildiriler Kitabı 2: 767-789.

The capacity analysis of aquaculture production facilities from the Mediterranean region of Turkey

Yıl 2019, Cilt: 1 Sayı: 1, 32 - 38, 31.12.2019

Öz

The
Mediterranean Region of Turkey covers 17 % of the total number of
aquaculture facilities and has only 8.5% total production capacity of
the country. Considering the long coastline of Turkey in the
Mediterranean, it can be said that this production figure is very low.
In this study, therefore, fish production facilities in the
Mediterranean Region of Turkey were analyzed and a decision support
system was developed for the competent authorities and investors for
future planning and investment activities. For these purposes, the
production capacity statistics of the facilities for the year 2019 were
taken into consideration. The random tree algorithm, which is one of the
data mining methods, was used in data analysis and to set a decision
support system. In the region, there is a total of 342 facilities
engaged in aquaculture production in cages (31.28%), concrete ponds
(60.81%), earth pools (5%), pond area (1.46%), closed-circuit (0.29%),
and tanks (0.88%). It is seen that trout
facilities constitute 87.42% and 59.66% of these facilities in number
and capacity, respectively. The sea bream and sea bass facilities
contribute to this capacity with 30.99 %. It was observed that the most
concrete pond in the region was in Antalya province and the most cage
was in Isparta province. All of the facilities that make production in
concrete ponds are trout and 66.45% of these facilities are below 23
thousand kg of production capacity. They are 7 trout and 2 sea bream
soil pond facilities having production capacity between 8750 kg and 140
thousand kg, and 2 African catfish,1 aquarium and 1 sea bass soil pond
facilities having production capacity between 140 -350 thousand kg in
the region. The production capacity of one of the trout facilities
producing in pond areas is 24 thousand kg less and the other one is
between 36 thousand tons and 59 thousand tons. It is seen that the
capacity of 2 carp facilities producing in the pond area is between 24
thousand and 36 thousand kg and the capacity of 1 aquarium fish
production is more than 59 thousand tons. Trout, catfish, sea bream and
sea bass are produced in cages in the region. Of the 85 plants with a
capacity of less than 550,000 kg, the rest of the plants producing
trusses in trusses produce trout, except for one (catfish production).
Trout are produced in all 6 facilities between 675 thousand kg and 925
thousand kg in cages. Sea bream and sea bass production are carried out
in 3 plants with a capacity between 975 thousand kg and 1950 thousand
kg, and sea bream are produced in 3 plants with a capacity between 1950
and 2500 thousand kg. As a result, the expansion of fish farming in
cages, especially in the eastern part of the Mediterranean Region, will
not only provide support to these regions but will also allow the
fisheries production of our country to grow exponentially.


Kaynakça

  • Anonim. (2018). Yetiştiricilik-Türkiye’de balık çiftlikleri. Erişim Tarihi: 02.12.2019 https://tr.boell.org/tr/2017/06/07/
  • BSGM. (2019). Su Ürünleri Yetiştiricilik tesisleri. Erişim Tarihi: 02.12.2019 https://www.tarimorman.gov.tr/ BSGM/Belgeler/ İçerikler / Su-Urunleri-Tesisleri- 2019.pdf
  • Can, M. F. & Demirci, A. (2012). Fisheries management in Turkey. International Journal of Aquaculture, 2(8): 48-58.
  • Çavdar, Y. (2009). Su ürünleri yetiştiriciliğinde desteklemeler. Aquaculture Studies, 9(1): 13-14.
  • Demir, O. (2011). Türkiye su ürünleri yetiştiriciliği ve yem sektörüne genel bakış. II. Süleyman Demirel Üniversitesi Eğirdir Su Ürünleri Fakültesi Dergisi, 7 (1): 39-49.
  • Doğan, K. (1997). Su ürünleri sektörü Türk ekonomisinin neresinde. Su Ürünleri Mühendisleri Derneği Dergisi (SÜMDER), (1): 15-20.
  • Emiroğlu, D. İ., Tolon, M. T., Günay, D. B. & Yapıcı, S. N. (2019). Türkiye balık yem sanayisinin gelişimi. Su Ürünleri Dergisi, 36(1): 75-80.
  • Ermiş, U. B. (2008). AB ortak balıkçılık politikası kapsamında ortak piyasa düzeni ve Türkiye’ nin durumu. Tarım ve Köy işleri Bakanlığı AB Uzmanlık Tezi. 142 s.
  • Erün, G. (2010). Türkiye ile AB, gıda ve canlı hayvan sektörü dış ticaretinde endüstri içi ticaret analizi. Ekonomi Bilimleri Dergisi, 2(1): 71-78.
  • FAO. (2018). Dünyada balıkçılık ve su ürünleri yetiştiriciliğinin durumu. Roma, 26 pp.
  • Gezmen, S., Şimşek, E. & Demirci, A. (2015). İskenderun Bölgesel Perakende Balık Ticareti Dinamiklerinin Değerlendirilmesi. Journal of Aquaculture Engineering and Fisheries Research, 1(1): 33-44.
  • Güney, C. & Aydın, H. (2016). Su Ürünleri Yetiştiriciliği Yapan İşletmelerde Çevresel Maliyetlerin Muhasebeleştirilmesi. Journal of International SocialResearch, 9(44): 1095-1105.
  • Kotthoff, L., Thornton, C., Hoos, H. H., Hutter, F. & Leyton-Brown, K. (2017). Auto-WEKA 2.0: Automatic model selection and hyperparameter optimization in WEKA. The Journal of Machine Learning Research, 18(1): 826-830.
  • Şimşek, E. & Can, M. F. (2019). Ege bölgesi su ürünleri üretim tesislerinin analizi. V. International Congress on Natural and Health Sciences (ICNHS-2019) Adana, Turkey, Proceedings Book, 512-526.
  • TUİK, (2018). Su ürünleri istatistikleri, Türkiye İstatistik Kurumu. Erişim Tarihi: 02.12.2019 http://tuik.gov.tr/
  • Yavuzcan, H., Pulatsü, S., Demir, N., Kırkağaç, M., Bekcan, S., Topçu, A., Doğankaya, L. & Başçınar, N. (2010). Türkiye’de sürdürülebilir su ürünleri yetiştiriciliği. TMMOB Ziraat Mühendisliği VII. Teknik Kongresi, Bildiriler Kitabı 2: 767-789.
Toplam 16 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Çevre Bilimleri
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Aydın Demirci 0000-0002-7168-9904

Mehmet Fatih Can 0000-0002-3866-2419

Özkan Akar 0000-0002-8126-2883

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2019
Gönderilme Tarihi 4 Aralık 2019
Kabul Tarihi 27 Aralık 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 1 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Demirci, A., Can, M. F., & Akar, Ö. (2019). Türkiye’nin Akdeniz Bölgesinde yer alan su ürünleri üretim tesislerinin kapasite analizi. Marine and Life Sciences, 1(1), 32-38.
Flag Counter