Research Article
BibTex RIS Cite

Türkiye Türkçesi Ağızlarında Birleşik İsim

Year 2024, Volume: 12 Issue: 23, 212 - 228, 14.03.2024
https://doi.org/10.20304/humanitas.1412555

Abstract

Birleşik isimler, iki ya da daha fazla sözcüğün bir araya gelmesi sonucunda oluşmaktadır. Bir araya gelen sözcükler asıl anlamlarını kaybederek yeni bir anlam kazanmaktadırlar. Bundan dolayı kalıp ifadeleri oluşturmaktadırlar. Bu çalışmada, Türkiye Türkçesinde mevcut olan birleşik isim kategorisi, Türkiye Türkçesi ağızları ile karşılaştırılarak incelenmiştir. Birleşik isim kurulumu, benzerlikler ve farklılıklar bakımından hem ağızlar kendi içinde karşılaştırılarak hem diğer bölge ağızlarıyla karşılaştırılarak hem de Türkiye Türkçesiyle karşılaştırılarak verilecektir. Buradan yola çıkarak ağızlarda en çok ve en az kullanılan birleşik isim başlıkları tespit edilerek sonuç kısmında tartışılacaktır.

References

  • Atmaca, E. (2017). Antalya ili Korkuteli ilçesi ve yöresi ağızları. Türk Dil Kurumu.
  • Demir, N. (2013). Ankara örneğinde ağızların belgelenmesi (inceleme-metinler-sözlük). Türk Dil Kurumu.
  • Demir, N. (2022). Ordu ili ve yöresi ağızları (inceleme-metinler-sözlük). Türk Dil Kurumu.
  • Demir, N. & Şen, Ü. (2006). Sivas ili ve yöresi ağızları (etnik yapı-dil incelemesi-metinler- sözlük). Gazi Kitabevi.
  • Ercilasun, A. B. (2002). Kars ili ağızları - ses bilgisi-. Türk Dil Kurumu.
  • Erdem, M. D. & Dağdelen, G. (2012). Karabük ve yöresi ağızları (giriş-inceleme-metinler). Karabük Valiliği.
  • Ergin M. (2019). Türk dil bilgisi. Boğaziçi.
  • Erten, M. (2011). Diyarbakır ağzı. Türk Dil Kurumu.
  • Eyi, E. (2021). Mehmet Rauf’un Eylül adlı romanında sözcük grupları [Yüksek lisans tezi]. Kafkas Üniversitesi.
  • Gök, M. (2022). Osmaniye ili ağızları ve söz varlığı (C. 2). Grafiker.
  • Gülensoy, T. (1988). Kütahya ve yöresi ağızları (inceleme, metinler, sözlük). Türk Dil Kurumu.
  • Gülseren, C. (2000). Malatya ili ağızları (inceleme-metinler-sözlük ve dizinler). Türk Dil Kurumu.
  • Gülsevin, G. (2020). Uşak ili ağızları. Türk Dil Kurumu.
  • Günşen, A. (2019). Kırşehir ve yöresi ağızları. Türk Dil Kurumu.
  • Korkmaz, Z. (1977). Nevşehir ve yöresi ağızları: C. 1. Ses bilgisi. Türk Dil Kurumu.
  • Korkmaz, Z. (2018). Türkiye Türkçesi grameri şekil bilgisi. Türk Dil Kurumu.
  • Mutlu, H. K. (2022). Balıkesir ili ağızları (inceleme-metinler-sözlük). Türk Dil Kurumu.
  • Özçelik, S. (1997). Urfa merkez ağzı (inceleme, metinler, sözlük). Türk Dil Kurumu.
  • Özkan, M., Esin, O., & Tören, H. (2015). Yüksek öğretimde Türk dili yazılı ve sözlü anlatım. Filiz.
  • Öztürk, E. (2019). Bolu ili ağızları. Akçağ.
  • Sağır, M. (1995). Erzincan ve yöresi ağızları inceleme-metinler-sözlük. Türk Dil Kurumu.
  • Sert, G. (2020). Eskişehir ili Yörük ağızları. Türk Dil Kurumu.
  • Yıldız, O. (2021). Isparta merkez ilçe ağızları. Türk Dil Kurumu
Year 2024, Volume: 12 Issue: 23, 212 - 228, 14.03.2024
https://doi.org/10.20304/humanitas.1412555

Abstract

References

  • Atmaca, E. (2017). Antalya ili Korkuteli ilçesi ve yöresi ağızları. Türk Dil Kurumu.
  • Demir, N. (2013). Ankara örneğinde ağızların belgelenmesi (inceleme-metinler-sözlük). Türk Dil Kurumu.
  • Demir, N. (2022). Ordu ili ve yöresi ağızları (inceleme-metinler-sözlük). Türk Dil Kurumu.
  • Demir, N. & Şen, Ü. (2006). Sivas ili ve yöresi ağızları (etnik yapı-dil incelemesi-metinler- sözlük). Gazi Kitabevi.
  • Ercilasun, A. B. (2002). Kars ili ağızları - ses bilgisi-. Türk Dil Kurumu.
  • Erdem, M. D. & Dağdelen, G. (2012). Karabük ve yöresi ağızları (giriş-inceleme-metinler). Karabük Valiliği.
  • Ergin M. (2019). Türk dil bilgisi. Boğaziçi.
  • Erten, M. (2011). Diyarbakır ağzı. Türk Dil Kurumu.
  • Eyi, E. (2021). Mehmet Rauf’un Eylül adlı romanında sözcük grupları [Yüksek lisans tezi]. Kafkas Üniversitesi.
  • Gök, M. (2022). Osmaniye ili ağızları ve söz varlığı (C. 2). Grafiker.
  • Gülensoy, T. (1988). Kütahya ve yöresi ağızları (inceleme, metinler, sözlük). Türk Dil Kurumu.
  • Gülseren, C. (2000). Malatya ili ağızları (inceleme-metinler-sözlük ve dizinler). Türk Dil Kurumu.
  • Gülsevin, G. (2020). Uşak ili ağızları. Türk Dil Kurumu.
  • Günşen, A. (2019). Kırşehir ve yöresi ağızları. Türk Dil Kurumu.
  • Korkmaz, Z. (1977). Nevşehir ve yöresi ağızları: C. 1. Ses bilgisi. Türk Dil Kurumu.
  • Korkmaz, Z. (2018). Türkiye Türkçesi grameri şekil bilgisi. Türk Dil Kurumu.
  • Mutlu, H. K. (2022). Balıkesir ili ağızları (inceleme-metinler-sözlük). Türk Dil Kurumu.
  • Özçelik, S. (1997). Urfa merkez ağzı (inceleme, metinler, sözlük). Türk Dil Kurumu.
  • Özkan, M., Esin, O., & Tören, H. (2015). Yüksek öğretimde Türk dili yazılı ve sözlü anlatım. Filiz.
  • Öztürk, E. (2019). Bolu ili ağızları. Akçağ.
  • Sağır, M. (1995). Erzincan ve yöresi ağızları inceleme-metinler-sözlük. Türk Dil Kurumu.
  • Sert, G. (2020). Eskişehir ili Yörük ağızları. Türk Dil Kurumu.
  • Yıldız, O. (2021). Isparta merkez ilçe ağızları. Türk Dil Kurumu
There are 23 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Linguistics (Other)
Journal Section Tüm Sayı
Authors

Eda Eyi 0000-0002-1758-4685

Publication Date March 14, 2024
Submission Date December 31, 2023
Acceptance Date February 19, 2024
Published in Issue Year 2024 Volume: 12 Issue: 23

Cite

APA Eyi, E. (2024). Türkiye Türkçesi Ağızlarında Birleşik İsim. HUMANITAS - Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 12(23), 212-228. https://doi.org/10.20304/humanitas.1412555