Abstract
İnsanlık boyunca var olan ancak son yıllarda kendini özellikle gösteren dünya nüfusunun artışı ve bu artışın tetiklediği açlık ve çevre kirliliği sorunu, ekolojik dengenin bozulmasına sebep olmuş, her türlü canlı sağlığını tehdit eder hale gelmiştir. Bilim, sanayi ve teknolojideki gelişmeler kırsal kalkınma alanına da sıçramış, tarımsal ürünlere yönelik beklentiler de değişmiştir. Çevre ve sağlığa ilişkin bilinç düzeyinin artması organik tarıma olan ilgiyi artırmış, organik tarımın önemli bir kısmını oluşturan organik meyve ve sebze ürünlerine olan talebin artması ile de bu ürünlerin üretim alanlarında yıllar ilerledikçe devamlı artışlar gözlenmiştir. 2017 yılına gelindiğinde ise toplam meyve ve sebze üretim alanlarına dair güncel veriler şu şekilde derlenmiştir; dünya toplam meyve ve sebze üretim alanı 1.260,061 ha iken, AB 274,42 ha ve Türkiye 54,226 ha.
Bu çalışma; dünya, Avrupa Birliği ülkeleri ve Türkiye’de organik sebze ve meyve üretimi hakkında genel ve güncel bilgileri vermek, organik yetiştiricilikte dünya ve AB ülkeleri arasında Türkiye’nin konumunu belirlemek amacıyla hazırlanmıştır.
Keywords
References
- Demiryürek, K., 2004. Dünya ve Türkiye’de Organik Tarım, Harran Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 8(3 ve 4), sayfalar 63-71.
- Deviren, N.V., ve Çelik, N., 2017. Dünya’da ve Türkiye’de organik tarımın ekonomik açıdan değerlendirilmesi, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(48), 669-678.
- Dursun, A., ve Ekinci, M., 2010. Erzurum ilinin organik sebzecilik bakımından önemi ve potansiyeli, Türkiye IV. Organik Tarım Sempozyumu, 28 Haziran-1 Temmuz, Erzurum, Türkiye, 109-113.
- Erdoğan, Ü., ve Çakmakcı, R., 2015. Organik Tarım, Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ofset Tesisi, Erzurum.
- FIBL, 2019. The world of organic agriculture statistics & emerging trends, https://shop.fibl.org/CHde/mwdownloads/download/link/id/1202/?ref=1 (Erişim Tarihi; Kasım, 18, 2019).
- İlbaş, İ.A., 2009. Organik Tarım (İlkeler ve Ulusal Mevzuat), Ankara: Eflatun Yayınevi.
- Kırımhan, S., 2005. Organik Tarım Sistemleri ve Çevre, Turhan Kitabevi, Ankara.
- Marangoz, M., 2008. Organik Ürünlerin Pazarlanması, Ekin Yayınevi, Bursa.
- Merdan, K., 2014. Organik tarımın ekonomik analizi: Doğu Karadeniz Örneği, Doktora tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
- Merdan, K., ve Kaya, V., 2014. Türkiye'deki organik tarımın ekonomik analizi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(3), 239-252.
- Merdan, K., 2018. Organik üretimde pazarlama olanakları ve geliştirme yolları. Journal Of Social And Humanities Sciences Research. 5(19), 663-672.
- Öztürk, A., ve Karabulut, B., 2017. Karadeniz Bölgesi’nde Organik Bitkisel Üretim, Türk Tarım–Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi, 5(13), 1705-1713.
- Rehber, E., 2011. Organik Tarım Ekonomisi, Ekin Basım Yayın Dağıtım, Bursa.
- Seufert, V., Ramankutty, N., and Mayerhofer, T., 2017. What is this thing called organic? – how organic farming is codified in regulations, Food Policy, vol. 68, pp. 10-20.
- TARIMORMAN, 2019. 2018 Yılı Organik Tarım İstatistikleri. https://www.tarimorman.gov.tr/Konular/Bitkisel-Uretim/Organik-Tarim/Istatistikler(Erişim Tarihi; Kasım, 18, 2019).
- Turhan, Ş., 2005. Tarımda Sürdürülebilirlik ve Organik Tarım, Tarım Ekonomisi Dergisi, 11(1 ve 2), 13-24.
- Usal, G., 2006. Toros dağ köylerinde organik tarım yoluyla üretici gelirlerini arttırma olanakları, Doktora tezi, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana.
- Uzun, F., 2006. Organik tarım üretim ve ihracatı, Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Yorgancılar, M., 2016. Organik Tarım, T.C. Kalkınma Bakanlığı, KOP Bölge Kalkınma İdaresi Başkanlığı, Konya.
Abstract
The increase in the world population that has existed throughout humanity but especially in recent years and the problem of hunger and environmental pollution triggered by this increase have caused the deterioration of ecological balance and threatened all kinds of living health. Developments in science, industry and technology have spread to rural development, and expectations for agricultural products have also changed. To increase the level of environmental health awareness and increased the interest in organic agriculture and form an important part of organic farming, and with the increase in the demand for organic fruit and vegetable products, there has been a continuous increase in the production of these products as the years progressed.
By 2017,current data on total fruit and vegetable production areas were compiled as follows; the world total fruit and vegetable production area was 1.260, 061 ha, while the EU was 274,42 ha and Turkey was 54,228 ha.
This study was prepared to give general and up-to-date information about organic vegetable and fruit production in the world, European Union countries and Turkey, and to determine Turkey's position among the world and EU countries in organic farming.
Keywords
References
- Demiryürek, K., 2004. Dünya ve Türkiye’de Organik Tarım, Harran Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 8(3 ve 4), sayfalar 63-71.
- Deviren, N.V., ve Çelik, N., 2017. Dünya’da ve Türkiye’de organik tarımın ekonomik açıdan değerlendirilmesi, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(48), 669-678.
- Dursun, A., ve Ekinci, M., 2010. Erzurum ilinin organik sebzecilik bakımından önemi ve potansiyeli, Türkiye IV. Organik Tarım Sempozyumu, 28 Haziran-1 Temmuz, Erzurum, Türkiye, 109-113.
- Erdoğan, Ü., ve Çakmakcı, R., 2015. Organik Tarım, Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ofset Tesisi, Erzurum.
- FIBL, 2019. The world of organic agriculture statistics & emerging trends, https://shop.fibl.org/CHde/mwdownloads/download/link/id/1202/?ref=1 (Erişim Tarihi; Kasım, 18, 2019).
- İlbaş, İ.A., 2009. Organik Tarım (İlkeler ve Ulusal Mevzuat), Ankara: Eflatun Yayınevi.
- Kırımhan, S., 2005. Organik Tarım Sistemleri ve Çevre, Turhan Kitabevi, Ankara.
- Marangoz, M., 2008. Organik Ürünlerin Pazarlanması, Ekin Yayınevi, Bursa.
- Merdan, K., 2014. Organik tarımın ekonomik analizi: Doğu Karadeniz Örneği, Doktora tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
- Merdan, K., ve Kaya, V., 2014. Türkiye'deki organik tarımın ekonomik analizi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(3), 239-252.
- Merdan, K., 2018. Organik üretimde pazarlama olanakları ve geliştirme yolları. Journal Of Social And Humanities Sciences Research. 5(19), 663-672.
- Öztürk, A., ve Karabulut, B., 2017. Karadeniz Bölgesi’nde Organik Bitkisel Üretim, Türk Tarım–Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi, 5(13), 1705-1713.
- Rehber, E., 2011. Organik Tarım Ekonomisi, Ekin Basım Yayın Dağıtım, Bursa.
- Seufert, V., Ramankutty, N., and Mayerhofer, T., 2017. What is this thing called organic? – how organic farming is codified in regulations, Food Policy, vol. 68, pp. 10-20.
- TARIMORMAN, 2019. 2018 Yılı Organik Tarım İstatistikleri. https://www.tarimorman.gov.tr/Konular/Bitkisel-Uretim/Organik-Tarim/Istatistikler(Erişim Tarihi; Kasım, 18, 2019).
- Turhan, Ş., 2005. Tarımda Sürdürülebilirlik ve Organik Tarım, Tarım Ekonomisi Dergisi, 11(1 ve 2), 13-24.
- Usal, G., 2006. Toros dağ köylerinde organik tarım yoluyla üretici gelirlerini arttırma olanakları, Doktora tezi, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana.
- Uzun, F., 2006. Organik tarım üretim ve ihracatı, Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Yorgancılar, M., 2016. Organik Tarım, T.C. Kalkınma Bakanlığı, KOP Bölge Kalkınma İdaresi Başkanlığı, Konya.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Agricultural Engineering |
| Journal Section | Review Article |
| Authors | |
| Early Pub Date | January 1, 2022 |
| Publication Date | December 15, 2021 |
| Acceptance Date | February 6, 2021 |
| Published in Issue | Year 2021 Volume: 4 Issue: 2 |
